دین
اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ؛
به راستى که مردم بنده دنیا هستند و دین لق لقه زبان آنهاست
تا جایى گرد دین می گردند که معاش آنها تامین باشد
و چون در معرض امتحان قرار گیرند، دینداران کم مى شوند
حسین ابن علی علیه السلام
تحف العقول، ص 245
